Armoede is vaak niet op te lossen door één probleem aan te pakken. In Nepal worden met name achtergestelde vrouwen gemotiveerd om voor zichzelf op te komen en niet meer afhankelijk te zijn van anderen. Met dit veelomvattend project gaat de hele gemeenschap vooruit.
Herinner je je nog de sportlessen op de basisschool? De minst sportieve leerlingen werden altijd als laatste gekozen. Zo gaat het in het leven vaak ook. In Nepal krijgen de minst ontwikkelde boeren de slechtste stukken landbouwgrond. Vaak zijn dat smalle lapjes op steile hellingen. Of nog erger: ze bezitten helemaal geen eigen land.
Vrouwen werken op het land
Met de traditionele teelt van rijst, bladgroenten, mais en gerst hebben deze boerenfamilies slechts voor een paar maanden per jaar genoeg te eten. De vrouwen werken op het land, de mannen zoeken ter aanvulling daglonerswerk in de bouw, ver weg van het dorp en soms in het buitenland. Dit is onregelmatig werk en ze verdienen niet veel. Met wat geluk kunnen ze in een jaar soms iets van 100 euro mee naar huis nemen.
50 procent rente op een lening
In noodsituaties lenen deze families geld bij rijke boeren in de buurt. Daar moeten hoge rentes voor worden betaald. 30 tot 50 procent rente per jaar is heel gewoon. Daardoor zitten ze vaak jarenlang vast aan het afbetalen van deze leningen en is er amper genoeg geld voor school en eten.
Opkomen voor jezelf
Om deze boerenfamilies sterker te maken, steunde Wilde Ganzen het plan om al hun problemen tegelijk aan te pakken. Want met één simpele oplossing kom je er niet. De Nepalese organisatie Green Foundation wil dat er een mentaliteitsverandering komt bij deze arme families. Om te slagen in het leven moeten ze zich bewust worden van het belang van onderwijs, opkomen voor jezelf, niet meer afhankelijk willen zijn van anderen en vrouwen dezelfde rechten geven als mannen.
Streven naar verandering
Het voorkomen van discriminerende culturele praktijken is al halve werk. Nepalese vrouwen worden vaak heel vroeg uitgehuwelijkt, dat gaat vaak gepaard met fysiek geweld en intimidatie. Weduwen worden dakloos achtergelaten, geïsoleerd en uit hun gemeenschap verdreven. Dit verlies aan financiële zekerheid kan verstrekkende gevolgen hebben voor hen en voor hun kinderen.
Opzetten van spaargroepen
In overleg met de dorpelingen zijn er sociale trainingen gegeven, waarbij met name de vrouwen leerden samenwerken. Met het opstarten van spaargroepen en het bijhouden van de administratie staan zij een stuk steviger in hun schoenen. Deze spaargroepen kunnen in de toekomst zelf leningen verstrekken aan de families, waardoor rentes laag worden gehouden en iedereen mag meebeslissen. De eerste resultaten zijn veelbelovend: er wordt goed gespaard!
Opbrengst van het land verbeteren
Om vrouwen meer zelfvertrouwen te geven zijn er trainingen georganiseerd om voor je mening uit te komen en te spreken in het openbaar. Ook is er uitgelegd hoe ze de overheid kunnen aanspreken op hun verantwoordelijkheid. Tot slot waren er trainingen op het gebied van landbouw. Zo leerden boeren zelf compost maken en hoe ze ziektes in gewassen kunnen voorkomen. Met de bouw van kassen kunnen ze zelfs in de regentijd groenten met succes verbouwen.
Green Foundation werkt met landbouwprojecten in verschillende dorpen. Ze geloven sterk in integrale dorpsontwikkeling (alle problemen in het dorp aanpakken). De organisatie bestaat uit een team van Nepalese ontwikkelingswerkers, doorgaans gespecialiseerd in landbouw, veeteelt of sociale mobilisatie. Ze werken in het Gorkha district (gelegen halverwege tussen Kathmandu en Pokhara).
ICFON spant zich al sinds 1991 in op het gebied van ontwikkelingshulp in Nepal voor de armste Nepalezen. Daarmee is ICFON één van de oudste stichtingen in Nederland gericht op Nepal. ICFON adviseert, financiert en controleert de succesvolle projecten in Nepal die worden uitgevoerd door Nepalese partnerorganisaties. ICFON werkt alleen aan duurzame oplossingen en werkt daarom altijd met lokale betrouwbare partners. De mensen in Nepal zelf weten als geen ander wat het hardst nodig is en ICFON is van mening dat een duurzame verbetering van de leefomstandigheden alleen succesvol kan zijn als deze door de lokale bevolking zelf gedragen wordt.