In Ghana haalt Marre Adu-Ampong met haar vader en hun lokale partner Street Children Project straatmeisjes van de straat en geeft ze een opleiding tot kapster of kledingmaakster. Het begon met een afstudeerstage en mondde uit in een huwelijk en een innige band met de Ghanese stad Kumasi. Om iets terug te doen voor het land dat haar zoveel had gegeven besloot Marre Adu-Ampong samen met haar vader een stichting op te richten.
Nieuwe toekomst voor straatmeisjes in Ghana
“Tijdens mijn stage in Kumasi zag ik ze vaak, de jonge meiden die in groepen op straat hingen. Veel van die meisjes komen uit het arme noorden van Ghana naar de grote stad om geld te verdienen. Helaas belanden ze daar vaak op straat in gevaarlijke en schrijnende omstandigheden. Dat beeld bleef me bij. Kinderen zijn de toekomst maar wat voor toekomst hebben deze meisjes? Na haar huwelijk met haar Ghanese geliefde Emmanuel zocht Marre daarom een manier om iets voor hen te doen. Ze vond de Ghanese organisatie Street Children Project en besloot die te steunen. “Een ervaren, deskundige organisatie met een breed netwerk die straatkinderen onderdak, eten, zorg en een opleiding biedt -en daarmee nieuwe kansen.”
Project in het kort
-
Mensen
Hiermee help je 35 mensen
-
Projectnummer
2015.0098
-
Streefbedrag
19.840
-
Locatie
Ghana
-
Draagt bij aan
Met deze opleiding krijgen straatmeisjes in Kumasi nieuwe kansen
Met de paplepel ingegoten
Het ‘iets willen doen voor anderen die het minder hebben’ is er met de paplepel ingegoten. Vader Koos de Vetten werkte 6 jaar lang in Rwanda en Benin en liet zo, samen met zijn vrouw, de kinderen kennismaken met een andere wereld. “Ons hele gezin is erg betrokken bij internationale samenwerking” vertelt Koos. Adamfo Ghana is dan ook gestart als een familieaangelegenheid, maar bestaat inmiddels uit een divers bestuur van Nederlanders en Ghanezen. Vader en dochter zetten zich samen in voor Street Children Project, en dat gaat prima. Marre: “We hebben soms wel discussies, maar onenigheid? Nee. Dat komt ook omdat we een duidelijke taakverdeling hebben.”
Druppel in een plas water
Haar vader vult aan: “Marre is de enthousiaste trekker van het geheel, ik let in mijn rol als penningmeester op de centen. Wat ik heel belangrijk vind is dat we geen afhankelijkheid creëren. Onze lokale partnerorganisatie, de deelnemers en de lokale overheid moeten zelf ook een financiële bijdrage leveren.” Voor Marre telt vooral het eindresultaat. “Er is inmiddels een goede vakopleiding opgezet waarmee het toekomstperspectief van deze meisjes is verbeterd. Door een meisje op te leiden tot kapster of kledingmaakster, kan zij een vak uitoefenen en geld verdienen. Dat geld is niet alleen voor haarzelf, maar wordt bijvoorbeeld ook gebruikt om jongere broertjes en zusjes naar school te laten gaan. Wat wij doen moet je daarom zien als een druppel in een plas water: de effecten breiden zich steeds verder uit.”