Uitbreiding opvangcentrum kinderen met autisme in Nepal

• Home /
• Projecten /
• Uitbreiding opvangcentrum kinderen met autisme in Nepal

In Nepal barst een goedlopend dagcentrum voor kinderen met autisme uit zijn voegen. Er is een lange wachtlijst. Om meer kinderen te kunnen helpen, wil het centrum graag uitbreiden.

Na zijn geboorte ontwikkelde Ayam zich heel anders dan andere kinderen. Dat was het begin van een lange weg vol zorgen voor zijn ouders. Baby Ayam was een mysterie voor dokters in Nepal.

Hij maakte nauwelijks oogcontact en reageerde vreemd op prikkels. Zijn ouders, Mukunda Lamsal en Parbati Shrestha, reisden stad en land af, maar niemand kon de juiste diagnose stellen. Ten einde raad gingen ze naar India voor hulp en pas na ruim 2 jaar kwamen ze erachter dat hun zoon een zware vorm van autisme heeft.

Ouders kwamen zelf in actie

In plaats van bij de pakken neer te zitten, kwamen Mukunda en Parbati in actie. “We beseften dat we zelf iets moesten doen om de situatie te verbeteren”, vertelt moeder Parbati. “Omdat er geen medische kennis beschikbaar was, zijn we op onderzoek uitgegaan naar de juiste zorg voor Ayam.” Dat was het begin van een groot avontuur. Mukunda en Parbati leerden andere ouders kennen met autistische kinderen en richtten in 2016 in Pokhara de stichting Autism Care Society Gandaki (ACSG) op.

Eigen dagcentrum

Vanaf de start is de stichting begonnen met het geven van voorlichtingscursussen over autisme aan ouders wier kind recent de diagnose autisme heeft gekregen. Ouders leren hier veel van elkaar. Aansluitend kunnen ouders hun kind voor het dagcentrum aanmelden. Hier krijgen kinderen goede zorg, training en onderwijs. Ze begonnen het dagcentrum in 2016 met 6 kinderen.

Elk jaar breidde het aantal kinderen uit en verbeterde de kwaliteit van de geboden zorg. In 2023 konden ze naar een grotere locatie, een voormalige basisschool, verhuizen. Dat was een enorme verbetering: er is ruimte voor 24 kinderen! Daar kunnen ook beroepsgerichte trainingen voor jongvolwassenen met autisme worden gegeven. Het centrum voelt voor ouders een warm bad.

Voor veel mensen zijn we een gemeenschap waar naar elkaar wordt geluisterd en waar mensen zich begrepen voelen.

Einde aan de wachtlijst

Door deze warme en deskundige begeleiding weten steeds meer ouders de weg naar het dagcentrum te vinden. Het huidige schoolgebouw is dan ook alweer te klein geworden. Er is een lange wachtlijst (18 kinderen). En de wachttijd voor plaatsing is opgelopen tot wel een half jaar. Voor kinderen die in hun jonge leven toch al een enorme ontwikkelingsachterstand hebben opgelopen, is dat een groot probleem.

Om de wachtlijst en wachttijd in te korten, is het plan om in samenwerking met Stichting Nepal nieuwe kamers te bouwen, zodat er straks meer zorg, therapie en training kan worden geboden. Help je mee om dit mogelijk te maken?