Met jouw steun hebben 1200 kinderen in het Amazonegebied van Peru beter onderwijs gekregen. Door te investeren in de toekomst van deze kinderen wordt de cirkel van armoede doorbroken.
Dit project speelt zich af in Iquitos, een stad met 600.000 inwoners, midden in het Amazonegebied in Peru. De bevolking is voor een groot deel van Indiaanse afkomst en leeft van de natuur. Er is heel veel armoede. De werkeloosheid is hoog en alleenstaande moeders hebben vaak kinderen van verschillende vaders. Ondervoeding en kinderarbeid komt geregeld voor. Net als geweld en misbruik.
Kinderen moeten vanaf 3 jaar werken
Het harde leven in Iquitos is gericht op overleven. Kindertijd bestaat er nauwelijks. Vanaf 3 jaar moeten kinderen meehelpen om geld te verdienen. Spelen, stimuleren en het opbouwen van kennis en zelfvertrouwen zijn onbekende termen voor de ouders hier. Veel kinderen gaan niet naar de kleuterschool. Als ze vervolgens naar de basisschool moeten, zijn ze niet gewend om te leren en lopen ze hun achterstand nooit meer in.
Onderwijssysteem helpt niet mee
Wat ook niet meehelpt is het verouderde onderwijssysteem. Leraren dreunen het onderwijsprogramma routinematig op en eigen inbreng van de kinderen wordt niet op prijs gesteld. Leraren zijn zich daardoor ook helemaal niet bewust van het niveau van hun leerlingen. Logisch dat veel kinderen niet begrijpend kunnen lezen en niet kunnen rekenen. Zo blijft armoede bestaan.
Kwaliteit van onderwijs moet omhoog
Maar medewerkers van Stichting El Manguaré stimuleren het onderwijs voor kinderen in Iquitos. Met dit project zijn 1200 ongeregistreerde kinderen ingeschreven voor een onderwijs, zodat ze nu gelukkig naar de kleuterschool gaan. De ouders zijn geholpen bij het invullen van alle documenten.
Een mooi verhaal
Daarnaast zijn leraren getraind en ondersteund om de kwaliteit van onderwijs te verhogen. Zo deelde de stichting dit mooie verhaal met ons: “Wij zijn erg trots op de leerkracht van groep 4a van de staatschool Brasil. Zij was in het begin wat stroef in de samenwerking met ons. Na een goed gesprek, waarin we precies uit hebben uitgelegd wat we kwamen doen en hoe dit in de praktijk werkt, was ze wat positiever, maar ze keek ons toch nog wat wantrouwend aan.”
“Nadat we een tijdje hadden meegelopen in haar klas, bleek dat ze erg onzeker was in haar taak en totaal geen controle over haar leerlingen of het lesprogramma had. We hebben haar gestimuleerd en begeleid in het beter plannen van haar lessen en om deze planning ook met de leerlingen te delen, zodat ook zij wisten wat ze van de dag konden verwachten.”
“Ook hebben we haar leiderschapstechnieken aangeleerd om meer controle over haar klas te krijgen. Voorheen stond ze tegen een muur te schreeuwen, maar vanaf dat moment plande ze beter en paste al onze technieken fantastisch toe. En wat een verschil! Ze heeft nu controle over haar klas en daardoor veel meer geduld en daadwerkelijke aandacht voor haar leerlingen. Haar klas is nu de meest interactieve klas van allemaal.”
Dit soort mooie verhalen geven hoop op een betere toekomst voor de kwetsbare kinderen in deze gemeenschap. Bedankt voor jouw steun!