Het moet voor de tachtigjarige Muse Warsame Xirsi een vreemde gewaarwording zijn. Al op zijn veertiende begon hij kamelen te verzorgen, net als zijn vader en grootvader dat deden. Al dat harde werken leverde nooit veel op. Tot nu: ineens blijkt kamelenmelk een lucratieve business te zijn!
Meneer Xirsi vertelt: “Ik liep altijd met mijn kamelen door dit droge gebied en niemand wilde de melk kopen. Nu verkopen we het voor een dollar per liter. Ons leven is nog nooit zo mooi geweest!” Meneer Xirsi is een van de vijftien kamelenboeren die meedoen aan een project van Stichting Kaalo. Hij komt uit een typische nomadenfamilie. Hij leeft van de melk en het vlees, de dieren leven van het kleine beetje vegetatie dat er groeit in dit dorre landschap. Is het gras op, dan pakt de hele familie hun spullen en lopen ze naar een ander gebied.
Een burgeroorlog, maar zeker ook klimaatverandering maken dat een stuk moeilijker, want in Somalië wordt het warmer en droger. De kamelen waren wel wat gewend, maar nu is er nauwelijks nog voedsel te vinden. En magere kamelen geven weinig melk.
Vaste woonplek
“Het nomadenbestaan werd voor deze boeren eigenlijk onmogelijk”, vertelt Abdisalam Ali van Stichting Kaalo. “Vijftien boeren en hun families geven we nu een vaste woonplek, waar de kamelen goed kunnen worden gevoed en voldoende water krijgen.”
Met steun van Wilde Ganzen zijn melktanks, stalen melkbussen en een busje aangeschaft. Want in de eigen omgeving kunnen de kamelenboeren hun melk niet kwijt, maar in de stad Garowe, vele kilometers verderop, wonen genoeg mensen die graag verse kamelenmelk willen kopen. Daar liggen dus kansen! De boeren hebben een coöperatie opgericht, de kamelenmelk wordt gelijk thuis gekoeld en met een busje naar Garowe vervoerd.
Hoop op een betere toekomst
“Nu onze beesten beter te eten krijgen, geven ze meer melk”, vertelt boerin Hamdi Osman Alule. “Vroeger had ik drie kamelen die een paar glazen melk per dag gaven, nu heb ik 21 kamelen die samen meer dan veertig glazen melk geven. Dat is meer dan de dubbele opbrengst! En waar ik vroeger blij was met 20 cent per glas, krijg ik nu een dollar per glas.”
In de stad is een winkel opgezet die gerund wordt door twee vrouwen. De melk vindt gretig aftrek, waardoor ook dit een mooi werkgelegenheidsproject is.
Meneer Xirsi kan met een gerust hart zijn kamelen overdragen aan de volgende generatie. Er gloort weer hoop op een betere toekomst