Wilde Ganzen ondersteunt projecten in ongeveer vijftig landen. Soms zit er een project bij in een land dat nauwelijks bekend is. Zoals Kirgizië. Aleid van der Spek uit Zoetermeer komt al jaren in deze voormalige Sovjetrepubliek en hielp mee een ontmoetingsplek op te zetten voor ouderen.
“In 2001 kwam ik via de dochter van een goede vriend in Kirgizië terecht. De armoede raakte mij enorm. Ik zag schoffies van een jaar of acht op straat slapen. In hun ogen zag je dat ze geen kinderen meer waren, zoveel ellende hadden ze meegemaakt. Vanaf dat moment kon ik het land niet meer loslaten.”
“Kirgizië spreekt bij ons niet tot de verbeelding. Dat maakt het lastig om steun te vinden. In het land zelf zet de stichting Babuska Adoption zit in voor ouderen en kinderen. Ik zit sinds 2010 in de Nederlandse stichting Elnura. Wij helpen en denken mee om projecten als een ontmoetingscentrum rond te krijgen.”
Sociaal isolement
“Bejaarden in Kirgizië drinken de hele dag thee. Het zijn mensen tussen de 50 en de 80 jaar, de generatie die na de Tweede Wereldoorlog is opgegroeid. Hun kinderen zijn naar de grote steden vertrokken of naar Rusland. Nadat Kirgizië onafhankelijk werd, zijn ze vaak hun pensioen kwijtgeraakt. Ze moeten rondkomen van veertig euro per maand. Dat lukt echt niet. Ze zitten veelal in een isolement. In de winter liggen ze de dagenlang in bed om warm te blijven.”
“Voor deze mensen hebben we met steun van Wilde Ganzen in een gebouw voor veteranen een ontmoetingscentrum gemaakt. Hier kunnen ouderen terecht voor een kop thee en zich wassen in het badhuis. Het centrum is in 2015 geopend en in juni van dit jaar was ik er weer om te kijken hoe het er nu gaat. Ik was verbaasd. De ouderen leven helemaal op. Ze krijgen er een gratis maaltijd, sporten met elkaar, spelen een potje schaak en hebben dikke pret.”
Weldaad voor de mens
“Het succes straalt uit naar de hele omgeving. Er komen nu regelmatig zo’n 200 man. Daar zitten mensen bij die betalen voor een maaltijd, waardoor er extra centen binnenkomen. En de lokale overheid is erg trots. Die zorgt niet alleen voor het onderhoud, maar wil het project uitbreiden en gebruikt het als voorbeeld hoe je ouderen uit hun isolement kunt halen. Het ontmoetingscentrum is een weldaad voor de mens geworden.”