Nisha (55) vindt dat je nooit te oud bent om te groeien en is daarom net met de opleiding Verpleegkunde begonnen. Zorgen zit in haar. Voor mensen dichtbij én verder weg.
“Dagelijks werk ik met dementerende mensen op een gesloten afdeling. Ik probeer altijd een luisterend oor te zijn en mensen een lach te geven, zodat hun dag er een beetje beter uitziet. Dat verzorgende heeft er bij mij altijd al ingezeten. Mijn moeder in Suriname werd ziek toen ik nog jong was. Ik ben gestopt met school en heb de zorg op me genomen. Later deed ik dat ook voor mijn oma en mijn schoonmoeder. Nu, op mijn 55e, ben ik weer begonnen met studeren.
We zouden eigenlijk allemaal wat meer naar elkaar om moeten kijken. ‘Doe goed en ontvang goed’, zeg ik altijd
We zouden eigenlijk allemaal wat meer naar elkaar om moeten kijken. ‘Doe goed en ontvang goed’, zeg ik altijd. Daar wordt de wereld een stuk mooier van. Wat me enorm raakt, zijn kinderen die in armoede opgroeien. Zij hebben nergens om gevraagd, en dan komen ze ter wereld op een plek waar de moeder niet voor ze kan zorgen, waar geen goed onderwijs is of schoon drinkwater en voedsel. Deze onschuldige kinderen verdienen beter. Daarom steun ik de projecten van Wilde Ganzen. Als wij niet naar ze omkijken, wie gaat deze kinderen dan helpen?
Laatst vroeg mijn buurvrouw of ik oude kleren in huis had. Ze vertelde over mensen in Afrika die zelf geen geld hebben om kleren te kopen. Dat raakte me. Ik heb genoeg in huis, dus ik heb mijn kasten opgeruimd en de inhoud aan haar gegeven. Later hoorde ik dat mensen in Nigeria er ontzettend blij mee waren. Zo fijn! Ik probeer ook mijn eigen buurt te verbeteren. Als ik zie dat iemand rotzooi op straat gooit, dan zeg ik daar wat van. Soms gaan mensen dan schelden. Dat kan me niks schelen, want ik heb ze op hun fouten gewezen. En daar gaat het mij om.”