Eric Verduyn is directeur Onderwijs bij NCOI, het grootste opleidingsinstituut voor werkenden in Nederland. Hij is ook donateur van Wilde Ganzen en was betrokken bij de officiële erkenning door NCOI van onze Change the Game Academy.
“Als ik kijk naar het onderwijs in Nederland, dan maak ik me behoorlijk zorgen over de bewustwording van armoede in de wereld”, zegt Eric. Zelf is hij onderwijskundige en sinds 2008 directeur Onderwijs bij NCOI, het grootste opleidingsinstituut voor werkenden in Nederland. “Het onderwijs is vooral gericht op de tekorten op de arbeidsmarkt en het snel en flexibel klaarstomen van mensen voor een functie.”
Andere perspectieven
“Die ontwikkeling gaat steeds meer de verkeerde kant op. Want ik vind dat het veel te weinig gaat over burgerschap. Als het er al over gaat, dan gaat het over burgerschap in Nederland en veel te weinig over de rest van de wereld en hoe jij als mens in het leven staat.” Eric heeft zelf onderwijskunde gestudeerd en heeft toen het meeste geleerd van het vak wetenschapsfilosie: “Daar gingen we met elkaar in gesprek over andere perspectieven. Dat is belangrijk. Die gesprekken zorgen ervoor dat we niet alleen streven naar persoonlijke rijkdom, maar ook nadenken over de ander en hoe we die vooruit kunnen helpen.”
In Nederland draait het om de kortste weg naar succes, om hard werken, goed voor jezelf zorgen en niet teveel omkijken naar anderen.
Zelf probeert Eric zijn eigen kinderen anders op te voeden. “In Nederland draait het om de kortste weg naar succes, om hard werken, goed voor jezelf zorgen en niet teveel omkijken naar anderen. Er ligt een enorme druk op presteren en altijd maar beter moeten zijn dan de ander. Los van aanleg of potentieel, maakt het mij niet uit op welk ‘niveau’ of in welke richting ze willen werken. Ze moeten kiezen wat ze gelukkig maakt en zelf bepalen hoe ze bij willen dragen aan de samenleving.”
Gemeenschapszin
Voor zijn werk was Eric een tijd in Gambia. “Ik heb daar heel veel gehad aan de gesprekken met mensen. Het gaf me zelfreflectie op mijn handelen en op mijn kijk op armoede. Eigenlijk heb ik me nergens gelukkiger gevoeld dan toen ik daar in Gambia was. De gemeenschapszin vond ik heel boeiend. Met de verkeerde vorm van interventies en ontwikkelingssamenwerking maak je dat kapot. Het is daarom noodzakelijk dat beelden uit arme landen en verhalen over hun samenleving een plek krijgen in ons onderwijs.”
Ontwikkelingssamenwerking gaat niet om onze wil opleggen aan een ander. “Al heel lang vertellen wij mensen in ontwikkelingslanden hoe het ‘beter’ kan. Daardoor willen mensen in arme landen worden zoals wij. Ondertussen kunnen wij juist heel veel leren van de mensen daar. Toen het gesprek in Gambia weer eens ging over de voordelen van de westerse wereld, vertelde ik ze over onze bejaardentehuizen en wat wij met onze ouderen doen. Ze keken mij aan en zeiden: ‘Dat is een verhaal dat we onze kinderen gaan vertellen: als je je niet gedraagt sturen we jou naar een Nederlands bejaardenhuis!’.”
Het is noodzakelijk dat beelden en verhalen uit arme landen een plek krijgen in ons onderwijs
Onlangs gaf NCOI erkenning aan de trainingen van Change the Game Academy, het trainingsprogramma van Wilde Ganzen over lokale fondsenwerving en het mobiliseren van andere vormen van steun.