Marijn van Brakel (34), zijn vrouw Anja (34) en hun kinderen Tijmen (4) en Lieke (3) zijn al jaren donateur. “Wij doen in eigen dorp vrijwilligerswerk, via Wilde Ganzen steunen we mensen die dat ook doen in hun dorp.”
Marijn: “Later wil ik zelf wel eens naar het buitenland om bij een project mee te helpen. Na mijn studie heb ik veel gereisd, maar nu we kinderen hebben is dat een stuk lastiger en heb ik er minder behoefte aan. Toch zou het mooi zijn als meer jongeren zich zouden inzetten. Ik snap het wel, ouderen hebben de tijd en ook de ervaring om projecten op te zetten. Maar ik zie om me heen dat jongeren graag gaan backpacken. Misschien kunnen jullie studentenverenigingen interesseren, die kunnen in verengingsverband een stichting opzetten en elk jaar andere studenten op pad sturen om mee te helpen.
We hoeven niet naïef te zijn, de grote problemen krijgen we de wereld niet uit. Maar op kleine schaal maakt Wilde Ganzen wel degelijk het verschil.
“Om toch een steentje bij te kunnen dragen, steunen wij Wilde Ganzen. Zelf doen we in ons dorp vrijwilligerswerk, als donateur kunnen we over de grens een bijdrage leveren aan mensen die daar aan projecten meewerken. Die lokale aanpak, de betrokkenheid van de mensen daar en de kleinschaligheid spreken ons erg aan. Zelf kom ik als jongveespecialist van een veevoerbedrijf bij boeren thuis en samen kijken we welk product het beste bij ze past. Je kunt het wel op het hoofdkantoor bedenken, maar dat werkt niet. Zo is het bij ontwikkelingshulp ook. We hoeven niet naïef te zijn, de grote problemen krijgen we de wereld niet uit. Maar op kleine schaal maakt Wilde Ganzen wel degelijk het verschil. Die boodschap willen we ook aan onze kinderen doorgeven.”